Wellington Asthma Research Group (1996)

Tłumaczenie ekspertyzy “House dust mite allergen in pillows” opr. przez Wellington Asthma Research Group, Wellington School of Medicine, Nowa Zelandia

„Roztocze – alergeny w poduszkach”

T.J. Kemp, R.W. Siebers, D. Fishwick, G.B. O'Grady, P. Fitzharris, J. Crane

Latami powtarzano pacjentom cierpiącym na astmę, aby unikali poduszek i kołder z pierza, mimo że nie było ku temu żadnych naukowych przeciwwskazań. Badania kontrolne przeprowadzone przez Strachana i Careya były pierwszymi badaniami, które bezpośrednio zakwestionowały tę kwestię. Owe badania wykazały, że wymiana poduszek i kołdr z pierza na syntetyczną stanowi zagrożenie dla osób cierpiących na ostrą formę astmy. Biorąc pod uwagę to orzeczenie porównaliśmy poduszki z pierza i poduszki syntetyczne pod względem zawartości substancji Der p1, będącej głównym alergenem roztocza dermatophagoides pteronyssinus.

Metody pomiaru i wyniki

W grudniu 1995 roku pobraliśmy próbki z dziewięciu par poduszek i przebadaliśmy je na obecność Der p1. Każda para składała się z jednej poduszki wypełnionej pierzem i jednej materiałem syntetycznym. Aby zagwarantować podobne warunki środowiska, poduszki znajdowały się ponad sześć miesięcy na łóżku należacym do jednej osoby i były w stałym użytku przez tę osobę. Wsady poduszek były wykonane z gęsto utkanego materiału bawełnianego. U dwóch osób testowanych poduszka z materiału sztucznego leżała na górze, u czterech osób testowanych poduszka z pierza leżała na górze, a u trzech osób nie odgrywało to żadnej roli, która poduszka leżała na górze. Próbki kurzu pobraliśmy przy pomocy specjalnej przystawki należącej do odkurzacza ręcznego marki Hitachi CV-2500. Odkurzyliśmy każdą poduszkę 3 minuty z obu stron, łącznie 6 minut. Aby wyeliminować większe nitki i cząsteczki przepuściliśmy kurz przez sito. Tak uzyskany drobnoziarnisty pył zbadaliśmy przy pomocy testu ELISA, których jest stosowany do oznaczania monoklonowych antyciał, na zawartość alergenu Der p1. Współczynnik zmienny między próbkami w naszym laboratorium wynosił < 15 %.

Ilość Der p1 jest zazwyczaj podawana w micro g Der p1 na gram pyłu. Zakładając, że najważniejszą wartością pomiaru dla poduszek znajdujących się kilka godzin w kontakcie z głową leżącego jest łączna wartość Der p1, zmierzylismy ilość całkowitą Der p1 oraz µg/g Der p1/g w pyłku z każdej poduszki. Uzyskane wyniki zostały przekształcone przy pomocy specjalnego logarytmu, a następnie zanalizowane przy pomocy testu składajacego się z dwóch stron o nazwie Student T.

Nie stwierdziliśmy istotnej różnicy między całkowitą ilością pyłu z poduszek poliestrowych (średnia waga 0,065 g [ 95% granica wiarygodności 0,021g 0,108g]), a z poduszek z pierza. Tabela nr 1 przedstawia średnią geometryczną ciężaru całkowitego Der p1 i Der p1/g pyłu. Analiza par poduszek wykazała, że poduszki syntetyczne zawierały, uwzględniając cięzar całkowity, więcej Der p1 (iloraz 8,95 g [95% granica wiarygodności 1, 69 do 38,2], P=0,015) i znacznie wyższy µg/g Der p1/g pyłu (iloraz 3,57 [1,13 do 11, 27] P=o,34) niż poduszki z pierza.
 

Dyskusja

W Nowej Zelandii 81% pacjentów cierpiących na ciężką astmę pozytywnie reaguje na test typu prick (punktowy test skórny) na alergen roztocza. Kontakt z alergenem wywołuje u tych pacjentów ataki astmy. Strachan i Carey zwracają uwage na fakt, że poduszki wypełnione materiałem syntetycznym uwalniają lotne związki organiczne, które ewentualnie mogą wpływać na reakcje dróg oddechowych podczas wdychania alergenów. Mimo dużego prawdopodobieństwa co do tej tezy uczeni przyjęli, że skażenie alergenami poduszek z pierza jest takie samo lub nawet wyższe niż poduszek z materiałów syntetycznych. Zaprzeczają temu jednak wyniki naszych badań oraz fakt, że różnice te są wystarczająco wyraźne (można je stwierdzić nawet w małych, pobranych próbkach pyłu). Aby potwierdzić nasze wyniki, należało by przeprowadzić dalsze badania i zbadać, czy poduszki syntetyczne hamują rozwój alergenów, czy może go wspierają.

BMJ [British Medical Journal] wyd. 313, 12. październik 1996