Wellington Asthma Research Group (1996)
"House dust mite allergen in pillows" der Wellington Asthma Research Group, Wellington School of Medicine, Yeni Zelanda raporunun çevirisi:
„Yastiklarda bulunan ev tozu akari alerjenleri"
T.J. Kemp, R.W. Siebers, D. Fishwick, G.B. O'Grady, P. Fitzharris, J. Crane
Uzun yillardan beridir, astim hastaligi olan hastalara, bu görüsü destekleyen kanitlar olmamasina ragmen yatakta kus tüyü yastik kullanmaktan kaçinmalari söylenmistir. Strachan ve Carey tarafindan gerçeklestirilen kontrol arastirmasi bu kaniyi sorgulayan ilk arastirmadir. Bu arastirma, hastaliklari sebebiyle astim hastalarinin yatak ürünleri degistirildiginde, sentetik dolgulu yastiklarin hasta için daha agir bir astim riski faktörü temsil ettigini göstermistir. Bu bulgular isiginda sentetik ve kus tüyü dolgulu yastiklari, ev tozu akari Dermatophagoides pteronyssinus'in baslica alerjeni, Der p1 içerikleri bakimindan inceledik.
Yöntemler ve Sonuçlar
1995 Aralik ayinda dokuz çift yastiktan toz örnegi aldik ve bunlari Der p1 içerikleri bakimindan inceledik. Çiftlerden her biri bir adet kus tüyü dolgulu yastiktan ve bir adet polyester lifi dolgulu yastiktan olusmaktaydi; yastik çiftlerine etki eden çevresel faktörlerin esit olmasini saglamak için yastiklar alti aydan daha uzun süredir bir yetiskine ait olan ayni yatagin içinde kullanilmaktaydi. Yastiklarin dolgu malzemeleri siki dokunmus bir pamuklu dokuma ile çevrelenmisti. Arastirmaya katilan iki kisi polyester lifi yastiklarin yukarida olmasini, dört kisi kus tüyü yastiklarin yukarida olmasini tercih etmis, üç kisi için ise hangi yastigin yukarida oldugunun herhangi bir önemi yoktu. Hitachi CV-2500 marka tasinabilir bir elektrikli süpürgeye takilan ek bir aparatla toz örnekleri aldik. Yastiklarin tozu, her bir yüzü 3'er dakika olmak üzere toplamda 6 dakika boyunca süpürgeyle çektirilmistir. Ardindan bu tozu bir elekten geçirerek, tüycüklerden ve diger büyük maddecik kalintilarindan arindirdik ve kalan ince tozu tarttik. Daha sonra bu toz, monoklonal antikor tespiti için kullanilan ELISA test araciligiyla Der p1 içerigi bakimindan incelenmistir. Laboratuvarimizda degiskenler arasindaki varyasyon katsayisi % < 15 olarak belirlenmistir.
Normal sartlarda Der p1 miktari, Gram ince toz basina, micro g olarak, Der p1/g, olarak belirtilmektedir. Der p1 toplam degerinin, birkaç saat boyunca dogrudan kafaya temas eden yastiklar için en önemli ölçüm degeri oldugunu var sayabiliriz. Bu sebeple toplam Der p1 ve µg/g miktarini, yastik basina Der p1/g ince tozu ölçtük. Sonuçlari, çift tarafli Student'in t dagilimi testi veri dönüsümüne göre ( bir logaritma araciligiyla??) analiz ettik.
Polyester dolgulu yastiklardan kazanilan ince toz (ortalama agilik 0,065 g [% 95 güven araligi 0,021 g ila 0,108 g]) ile kus tüyü yastiklardan kazanilan toz (0,60 g [0,26 g ila 0,145 g]) arasinda belirgin bir farka rastlanmamistir. Tablo 1, Der p1 ve Der p1/g ince tozun toplam agirliginin geometrik ortalamasini göstermektedir. Çift analizi, polyester dolgulu yastiklarin toplam agirlik basina Der p1 içeriklerinin belirli derecede daha yüksek oldugunu göstermistir (Oran 8,05 [% 95 güven araligi 1,69 ila 38,2], P = 0,015) ve kus tüyü dolgulu yastiklara göre belirgin ölçüde daha yüksek µg/g Der p1/g ince toz ( Oran 3,57 [1,13 ila 11,27] P = 0,34).
Tablo 1 | |||
Sentetik ve kus tüyü dolgulu yastiklardan kazanilan ince tozun içindeki Der p1 ev tozu akari alerjeninin toplam ve rölatif agirliginin geometrik ortalamasi. | |||
Yastik dolgusu | |||
Sentetik | Kus tüyü | Agirligin orani (% 95 güven araligi) (Sentetik: kus tüyü) | |
Der p1 agirligi; Toplam agirlik (µg) | 1,01 | 0,13 | 8,05 (1,69 - 36,2) |
Bagil agirlik (µg/g ince toz) | 22,28 | 6,24 | 3,57 (1,13 - 11,27) |
Tartisma
Yeni Zelanda'da agir astim hastaligi olan hastalarin % 81'i ev tozu akarlari alerjenlerine karsi yapilan prick teste (cilt testi) pozitif tepki vermektedir ve akar alerjeniyle temasta bulunmak astim hastalarinda astim krizini tetikleyen bir faktördür. Strachan ve Carey, sentetik dolgulu yastiklarin, solunum yollarinin teneffüs edilen alerjenlere verdigi tepkiyi etkileyebilecek uçucu organik bilesenler açiga çikarabilecegine dikkat çekmislerdir. Bu yaklasim dogru olsa bile, arastirmacilar kus tüyü dolgulardaki alerjen yükünün sentetik dolgularla ayni oranda veya bundan daha fazla oldugunu varsaymislardir. Elde ettigimiz sonuçlar ve farklarin böyle küçük bir örnekle ortaya çikarilamayacak kadar büyük oldugu gerçegi, bu varsayimin dogru olmadigini düsündürmektedir. Sonuçlarimizin onaylanmasi için daha baska arastirmalarin yapilmasi gerekmektedir. Daha sonra sentetik dolgulu yastiklarin alerjenleri uzak tutma egilimi mi gösterdikleri yoksa daha büyük akar istilasini destekledikleri mi açikliga kavusturulmalidir.
BMJ [British Medical Journal] Vol. 313 12. Ekim 1996